zamiatacz

zamiatacz
{{stl_3}}zamiatacz {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}zamjataʧ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_4}}<{{/stl_4}}{{stl_37}}Pl gen {{/stl_37}}{{stl_8}}-y{{/stl_8}}{{stl_4}}> {{/stl_4}}{{stl_10}}m {{/stl_10}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}\zamiatacz ulic {{/stl_22}}{{stl_14}}Straßenkehrer{{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_14}}in{{/stl_14}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_15}}m(f) {{/stl_15}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • zamiatacz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) «mężczyzna zajmujący się zamiataniem ulic» …   Słownik języka polskiego

  • omiatacz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y a. ów rzad. «mężczyzna zajmujący się sprzątaniem, omiataniem posesji, ulic; zamiatacz» …   Słownik języka polskiego

  • zamiataczka — ż III, CMs. zamiataczkaczce; lm D. zamiataczkaczek forma ż. od zamiatacz …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”